معنی چاه گل - جستجوی لغت در جدول جو

چاه گل

لغت نامه دهخدا

تاج گل

(دخترانه)

آنکه چون تاجی در رأس گلها است، زیبا

فرهنگ نامهای ایرانی

فام گل

(دخترانه)

به رنگ گل

فرهنگ نامهای ایرانی

چامه گو

شاعر، کسی که شعری را با آواز بخواند، آوازخوان، برای مثال هلا چامه پیش آور ای چامه گوی / تو چنگ آور ای دختر ماه روی (فردوسی - ۶/۴۸۰)

فرهنگ فارسی عمید

چاه جو

مقنّی، آنکه کاریز حفر می کند، چاه کن، آنکه قنات را لای روبی می کند

فرهنگ فارسی عمید

چاه سر

سر چاه، لب چاه، دهانۀ چاه، برای مثال کزآن چاه سر با دلی پر ز درد / دویدم به نزد تو ای زادمرد (فردوسی - ۳/۳۷۳)

فرهنگ فارسی عمید

چاه بن

بن چاه، ته چاه، تک چاه

فرهنگ فارسی عمید

چاه تل

(تَ)

مؤلف مرآت البلدان نویسد: ’قریه ای است از قرای تنگستان از بلوکات فارس’. (از مرآت البلدان ج 4 ص 132)

لغت نامه دهخدا

چاه گز

(گَ)

دهی است از دهستان مرکزی بخش قاین شهرستان بیرجند که در 75 هزارگزی شمال خاوری قاین واقع شده. جلگه و گرمسیر است و 61 تن سکنه دارد. آبش از قنات محصولش غلات و شلغم، شغل اهالی زراعت و مالداری و راهش مالرو است. این ده را در اصطلاح محلی قطارگز نیز گویند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

چاه گو

ده کوچکی است از دهستان رودبار بخش کهنوج شهرستان جیرفت که در 20 هزارگزی باختر کهنوج، سر راه مالرو رود خانه کهنوج واقع شده و 30 تن سکنه دارد، مزارع چاه مراد، چاه گوک و سید مرادجزء این ده است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

چاه گیل

ده کوچکی است از دهستان سیاهو بخش مرکزی شهرستان بندرعباس که در 108 هزارگزی شمال بندرعباس و 4 هزارگزی شمال راه شوسه کرمان به بندرعباس واقع شده و15 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیای ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

کاه گل

(گِ)

گل بکاه آمیخته که دیوار وبام را بدان اندایند. (یادداشت مؤلف) :
چون سیل خراب کرد بنیاد
دیوار چه کاهگل چه پولاد.
نظامی

لغت نامه دهخدا